-
Charcot
Hoi Danielle,
Ik ben bezig met opleiding tot poh-s. Nu gaan we het hebben over voetzorg. Ben dankzij jou filmpje neuropathische ulcus al een heel stuk wijzer.
Maar dan komt het onderwerp: de charcot voet. opgezwollen, rood pijnlijk en vervormingen van de voet.
Wat ik tot nu toe begrijp is dat het zorg voor vervormingen van de voet/botten: Door verminderd gevoel in de voet, voel je een botbreuk niet, je loopt door, er ontstaat een rode warm pijnlijk voet, je loopt door, kneuzingen en nieuwe breuken wat zorgt voor vervormingen. Mijn vraag zit in het stuk, de rode warme pijnlijk voet, wat maakt dat er een ontsteking komt? en wat zorgt er voor dat het verergerd?
En in de behandeling zie ik gipsschoen? gaat hierdoor de ontsteking dan weg?
Ja veel vragen over dit onderwerp..
Groetjes
Mara
-
3 Antwoorden
-
Hoi @mara-van-der-sommen ! De Charcot voet is een ingewikkeld onderwerp, dus ik snap je verwarring. En ook een diagnose die vaak gemist wordt in de praktijk, dus wat goed dat je je hier in verdiept!
Het is inderdaad een gevolg van zenuwaantasting, en dus zie je het het vaakst bij patiënten met diabetische neuropathie: de gewichtsdragende gewrichten van de voet en/of enkel zijn aangedaan. De precieze oorzaak is nog niet helemaal duidelijk maar – zoals je zegt – wordt inderdaad gedacht dat trauma en herhalende micro-traumata de oorzaak zijn. Dit veroorzaakt vervolgens een steriele ontsteking (dus een ontstekingsreactie van het lichaam om de troep op te ruimen, maar er zijn geen bacteriën in het spel) waarbij destructie optreedt: osteoclasten breken bot af, en zo kom je in een spiraal terecht waar de voet steeds verder achteruit gaat: De botten uit de voet worden letterlijk afgebroken in die ontstekingsreactie. De spieren en ligamenten trekken bij elke beweging aan die botten, wat de botten nog verder aantast en wat deformiteit veroorzaakt. En dit alles maakt de botten dan weer vatbaarder voor trauma, waardoor de ontsteking toeneemt, en de botafbraak toeneemt, waardoor er nog meer traumata optreden, etc, etc, etc. Zo kom je in een gevaarlijke spiraal terecht die kan leiden tot luxaties, verlies van de functie van de voet, en zelfs kan leiden tot amputatie.
Dus wat je wil doen is koste wat kost die spiraal doorbreken. Dat doen we met een TCC (total contact cast), een gipsbehandeling om zoveel mogelijk gewicht van de voet af te halen (“off-loading”). De gipscast gaat uiteindelijk het meeste gewicht dragen, in plaats van de voet. In het eerste stadium is dat een behandeling die de patient niet zelf de gipscast eraf kan halen, als er wat verbetering gezien wordt (geen ontstekingsverschijnselen meer wordt vaak aangehouden) bestaan er ook TCC oplossingen die de patient wel zelf er af kan halen, bijv voor tijdens het slapen. De TCC wordt elke 2 weken vervangen, maar dat betekent dus ook dat je maar 1x per 2 weken kan zien hoe de voet er aan toe is. Er wordt tegenwoordig dus ook wel gekozen voor afneembare TCC die on-afneembaar zijn gemaakt voor patient (of soms wel, maar dat geeft dan weer lagere therapietrouw), maar die wel nog voor controles etc eraf gehaald kunnen worden 😉 Lastige dingen dus, die TCCs!
De behandeling zelf zal de ontsteking niet weghalen, maar de rust en herstelmogelijkheid wel. Vaak zit je dus vast aan een langdurige behandeling (5 maanden tot wel 12 maanden of langer), die grote gevolgen heeft voor de patiënt qua mobiliteit, zelfredzaamheid, etc.
En… elke keer als de ontsteking weer terugkomt (recidief) zal er opnieuw moeten worden begonnen met deze behandeling.
Mocht je er meer over willen lezen dan is dit een handige richtlijn: https://richtlijnendatabase.nl/richtlijn/diabetische_voet/diagnostiek_en_behandeling_charcot/behandeling_van_acute_charcot-voet.html
Of hier een uiteenzetting over de Charcot voet in het huisartsen-tijdschrift H&W: https://www.henw.org/artikelen/charcotvoet -
Zo kan ik me beter een voorstelling maken van wat er gebeurd in de voet.
Super bedankt voor deze verhelderde uitleg.
-
Graag gedaan 😀
Log in to reply.
