-
Lithium
Hoi Daniëlle,
Wij hebben een cliënt die lithium gebruikt. Nu wil zij hiermee stoppen omdat ze veel last heeft van de bijwerking (polyurie).
Kun jij uitleggen hoe deze bijwerking kan ontstaan? En wat zouden we kunnen doen aan de genoemde bijwerking?
Ik zou het geweldig vinden als je een keer een video over lithium zou willen maken 😉
Groeten,
Jolijn
-
3 Antwoorden
-
in de les hebben we dit gezien dat dit mogelijk van een voorbijgaande aard kan zijn. Dat dit na enkele weken overgaat. Zo niet kan het zijn dat deze te hoog gedoseerd is. Lithium is een zoutpreparaat (keukenzout) = waar zout is = gaat vocht! Stel voor om een vochtbalans bij te nemen en bij minste verandering de arts onmiddellijk op de hoogte te brengen. Ondanks het een zoutpreparaat is, moet je ook goed letten op zout inname. Omdat deze meer uit plast kan het zijn dat het lichaam het tekort aan natrium lijd enz. lithium via de nieren terug absorbeert en de kans op intoxicatie vergroot.
-
Hoi Jolijn,
En nog ter aanvulling op Stijns antwoord:Bij langdurig lithiumgebruik kan er iets ontstaan wat we renale diabetes insipidus noemen.
Dit is een heel ander ziektebeeld dan diabetes mellitus, maar de term diabetes refereert naar “veel doorstroom” (lees; veel plassen) = iets wat we zien bij diabetes mellitus én diabetes insipidus.Dit is natuurlijk echt mega irritant: Je plast meer dan 3 liter per dag. Ik kan me goed voorstellen dat dat voelt alsof je de hele dag op de wc zit te plassen. Genoeg reden dus om contact op te nemen met de behandelend arts, er zijn namelijk wel wat stappen die zouden kunnen helpen:
Uit de richtlijn lithium:
Renale diabetes insipidus
Van de langdurige gebruikers van lithium heeft 19% polyurie (urineproductie van meer dan 3 l per dag) en 54% een verminderd concentrerend vermogen (urineosmolariteit < 800 mosmol/kg) (Boton e.a., 1987). De diagnose renale diabetes insipidus wordt definitief gesteld met de ddavptest (‘dorstproef’) (dDAVP = 1-deamino-8-D-arginine-vasopressine) (De Beus & Rookmaaker, 2013).
De behandeling is het verminderen van blootstelling van de distale tubuluscel aan lithium (door toevoegen van amiloride, door de lithiumdosis te verlagen, of zelfs te staken met lithium) met als doel de polyurie te verminderen.
Renale diabetes insipidus kan (paradoxaal) behandeld worden met een diureticum, bij voorkeur amiloride. Dit is verkrijgbaar in Nederland als combinatiepreparaat (hydrochloorthiazide/amiloride (25/2,5 mg of 50/5 mg). Bij onvoldoende effect of een contra-indicatie voor amiloride is een thiazidediureticum te overwegen. Bij instellen op diuretica (behalve bij monotherapie met amiloride) wordt aanbevolen om de lithiumdosis vooraf met een kwart tot een derde te verminderen, en deze te vervolgen, om op geleide hiervan de lithiumdosis bij te stellen. Ook moet men alert zijn op het ontstaan van hyperkaliëmie.
Daarnaast kan een eiwit- en zoutbeperkt dieet de polyurie doen afnemen.
Dit is dus zeker iets om met de behandelend arts te bespreken. Eiwit- en zoutbeperkt dieet kan helpen, maar misschien kan de toevoeging van amiloride nog wat betekenen voor deze patient! Of dosisaanpassing van de lithium. Dit kan de behandelend arts het beste adviseren wat de beste eerste stap zal zijn.
Groetjes, Danielle
richtlijnendatabase.nl
Lithium bij bipolaire stoornis - Richtlijn - Richtlijnendatabase
Lithium bij bipolaire stoornis - Richtlijn - Richtlijnendatabase
-
Ooh, dit verklaart heel veel!! Dank je wel, hier kan ik echt iets mee richting een bepaalde cliënt.
-
Log in to reply.
